En toen ging het ineens heel snel
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Jolanda
23 December 2012 | Argentinië, Mendoza
Zoals jullie weten zijn we eergisteren vertrokken naar de hogere kampen.
Eergisteren hebben we geslapen in kamp Canada (4900). Heerlijk om weg te zijn uit het basiskamp en op weg te zijn naar de top. We zijn de faciliteiten een stuk minder hier, of zeg maar afwezig. Wildcamperen puur sang. Wel jammer dat als je buiten eet de warme hap zo snel koud is.
Gisteren verder omhoog maar kamp Nido, met volledige bepakking. Dat ging prima. Het weer is lekker en de wind valt mee. Het uitzicht is super. Het kamp ligt op 5500m en je kan over de meeste bergen heen kijken. In Canada kon dat nog niet.
Zoals eerder aangegeven is een top poging erg afhankelijk van de wind en is er nogal veel wind hier de afgelopen weken. De opties voor een top poging tijdens onze expeditie was dan ook erg beperkt. Toen gisteren het weerbericht kwam hadden we 2 zeer matige opties; vandaag of de 26e (beide keren wind nog te sterk, maar onder de 100 km pu). Omdat het 24 en 25 december weer hard gaat waaien en het daardoor lastig was de hoge kampen te bereiken om hier te slapen voor we naar de top zouden gaan werd om 17.00 het besluit genomen vandaag te gaan.
En dan gaat alles in ene heel snel. Direct eten gekookt en gegeten, spullen voor de toppoging klaargelegd en de slaapzak in. Vanochtend om 1.00 ontbeten en om 2.00 aan de wandel. We slaan het hoogste kamp op 6000m nu over als slaapplek en moeten deze hoogte dus extra overbruggen vandaag, zonder acclimatisatie.
We vorderen gestaag. De nacht begint helder, redelijk warm en met weinig wind. Omdat we zo hoog zitten kunnen we de lichten van Santiago de Chili zien!
Zodra we de 6000m bereiken worden we echter verwelkomd door een harde wind. We rusten voor 30 minuten in een schuilhut en drinken uit onze thermosfles. Het water in de andere flessen begint al wat ijsvorming te vertonen. Als we de schuilhut verlaten begint de zon op te komen, schitterend. Maar boven de 6000m begint het ook wel zwaar te worden. We lopen naar ¨the white roks¨ op 6200m hier het eerste slachtoffer van hoogteziekte. Hij daalt of en wij gaan verder. Op 6400m het tweede slachtoffer van hoogte ziekte. We zijn nog wel altijd mooi op tijd voor een toppoging. Maar... het is koud en begint nu echt hard te waaien. Op naar het volgende punt, het begin van de traverse naar de canaleta, de laatste 2 stukken naar de top. De 50 m klimmen naar het begin van detraverse zijn echter de grootste uitdaging van de dag. Windvlagen van ruim 100 km pu doen de overgebleven 4 klimmers bijna de berg af waaien. Op 6450 m moeten we danook helaas besluiten onze toppoging te staken.
Nog even de nodige foto´s en genieten van het uitzicht. Daarna afgedaald. Een geweldige ervaring, maar wel jammer van de wind. De top had er anders zeker in gezeten.
Terug in kamp Nido zitten we nog steeds met de komende storm in ons maag. We breken daarom het kamp op en dalen af.
Nu na ruim 14 uur wandelen met 950 m stijgen en ruim 2000m dalen zijn we terug in het basiskamp. Morgen terug naar mendoza.
Tja, zo ging alles in ene heel snel.
Nu straks eten en in coma, ik ben redelijk stuk. We kijken wel uit naar de luxe van het hotel in Mendoza morgenavond. (nog 9 tot 12 uur lopen)
P.s. voor de 28e, de dag dat wij uiterlijk weer naar mendoza zouden gaan wordt slechts 15 km pu wind op de top voorspeld. Balen
Eergisteren hebben we geslapen in kamp Canada (4900). Heerlijk om weg te zijn uit het basiskamp en op weg te zijn naar de top. We zijn de faciliteiten een stuk minder hier, of zeg maar afwezig. Wildcamperen puur sang. Wel jammer dat als je buiten eet de warme hap zo snel koud is.
Gisteren verder omhoog maar kamp Nido, met volledige bepakking. Dat ging prima. Het weer is lekker en de wind valt mee. Het uitzicht is super. Het kamp ligt op 5500m en je kan over de meeste bergen heen kijken. In Canada kon dat nog niet.
Zoals eerder aangegeven is een top poging erg afhankelijk van de wind en is er nogal veel wind hier de afgelopen weken. De opties voor een top poging tijdens onze expeditie was dan ook erg beperkt. Toen gisteren het weerbericht kwam hadden we 2 zeer matige opties; vandaag of de 26e (beide keren wind nog te sterk, maar onder de 100 km pu). Omdat het 24 en 25 december weer hard gaat waaien en het daardoor lastig was de hoge kampen te bereiken om hier te slapen voor we naar de top zouden gaan werd om 17.00 het besluit genomen vandaag te gaan.
En dan gaat alles in ene heel snel. Direct eten gekookt en gegeten, spullen voor de toppoging klaargelegd en de slaapzak in. Vanochtend om 1.00 ontbeten en om 2.00 aan de wandel. We slaan het hoogste kamp op 6000m nu over als slaapplek en moeten deze hoogte dus extra overbruggen vandaag, zonder acclimatisatie.
We vorderen gestaag. De nacht begint helder, redelijk warm en met weinig wind. Omdat we zo hoog zitten kunnen we de lichten van Santiago de Chili zien!
Zodra we de 6000m bereiken worden we echter verwelkomd door een harde wind. We rusten voor 30 minuten in een schuilhut en drinken uit onze thermosfles. Het water in de andere flessen begint al wat ijsvorming te vertonen. Als we de schuilhut verlaten begint de zon op te komen, schitterend. Maar boven de 6000m begint het ook wel zwaar te worden. We lopen naar ¨the white roks¨ op 6200m hier het eerste slachtoffer van hoogteziekte. Hij daalt of en wij gaan verder. Op 6400m het tweede slachtoffer van hoogte ziekte. We zijn nog wel altijd mooi op tijd voor een toppoging. Maar... het is koud en begint nu echt hard te waaien. Op naar het volgende punt, het begin van de traverse naar de canaleta, de laatste 2 stukken naar de top. De 50 m klimmen naar het begin van detraverse zijn echter de grootste uitdaging van de dag. Windvlagen van ruim 100 km pu doen de overgebleven 4 klimmers bijna de berg af waaien. Op 6450 m moeten we danook helaas besluiten onze toppoging te staken.
Nog even de nodige foto´s en genieten van het uitzicht. Daarna afgedaald. Een geweldige ervaring, maar wel jammer van de wind. De top had er anders zeker in gezeten.
Terug in kamp Nido zitten we nog steeds met de komende storm in ons maag. We breken daarom het kamp op en dalen af.
Nu na ruim 14 uur wandelen met 950 m stijgen en ruim 2000m dalen zijn we terug in het basiskamp. Morgen terug naar mendoza.
Tja, zo ging alles in ene heel snel.
Nu straks eten en in coma, ik ben redelijk stuk. We kijken wel uit naar de luxe van het hotel in Mendoza morgenavond. (nog 9 tot 12 uur lopen)
P.s. voor de 28e, de dag dat wij uiterlijk weer naar mendoza zouden gaan wordt slechts 15 km pu wind op de top voorspeld. Balen
-
24 December 2012 - 16:55
Marije En Frank:
Hey Jolanda,
Klasse van je toppoging. Blijft een super prestatie en tenminste geen hoogteziekte! Aan jou heeft het niet gelegen!
Blijft natuurlijk balen dat het gewoon niet mogelijk was op dit moment.
Zeker geen optie om later nog een nieuwe poging te doen??
In ieder geval een hele fijne kerst toegewenst en rust lekker uit van de (toch wel lijkt ons) zware klim.
Groetjes,
Marije en Frank -
24 December 2012 - 19:18
Ria En Jos:
Hoi Jolanda, jammer dat je de top niet heb kunnen bereiken, maar uit je verslag blijkt toch dat je een verschrikkelijke mooie tocht hebt gemaakt.
Nu even bijkomen.
Een fijne kerst toegewenst en op naar Nederland.
Groetjes,
Ria en Jos
-
24 December 2012 - 19:34
Papa:
Hi Jolanda,
Dat is dan even balen, maar aan de andere kant heb je toch wel een "top"prestatie geleverd.
Geen last van hoogteziekte, blijkbaar ook een uitstekende conditie, ik neem er mijn petje voor af (zal er eerst een opzetten).
Jammer dat er toch geen 2e poging in zit.
Vooralsnog toch gefeliciteerd met het behaalde resultaat.
Verder dan fijne kerstdagen toegewenst.
En toto horens
papa -
24 December 2012 - 21:10
Johnander, Saskia, Justine En Luc:
Hoi Jolanda,
Oh, wat balen!!! Aan jou heeft het niet gelegen, je hebt het echt fantastisch gedaan. En dan toch door het weer net niet gehaald. Ik kan me voorstellen, dat je nu even echt stevig baalt, maar hopelijk kun je tzt toch met trots terugkijken op hoever je wel gekomen bent. Een echte topprestatie!
Nog een paar daagjes bijkomen nu - fijne kerstdagen - , en dan zien we je weer nog net in het oude jaar!
Groetjes,
Johnander, Saskia, Justine en Luc -
25 December 2012 - 16:27
Margareth De Jong:
Ha Jolanda!
Inderdaad in ene (een typisch Jolanda-woord) errug snel.... en wat balen voor jou! Zo dichtbij en dan toch net niet..... grrrrr!! (Overigens,voor iemand die zich aan het voorbereiden was op een lekkere pageturner met spannende verhalen ook even slikken.) Ongetwijfeld heb je veel mooie ervaringen opgedaan en genoten van mooie momenten en uitzichten. Dat pakt niemand je meer af. Enorme bewondering voor je prestatie! Ik vind jou wel een TOPper! Rust nog even lekker uit. We zien elkaar in het nieuwe jaar. Ceau chica. Margareth -
26 December 2012 - 20:20
Karina:
Hoi Jolanda,
Dat is even flink balen dat de top er net niet inzat, maar ik weet zeker dat je straks samen met je zeer zeker prachtige foto's kan terugkijken op een zeer mooie ervaring.
En je kan jezelf niks kwalijk nemen, want aan jou lag het niet.
Geniet nog even van je vakantie.
Liefs Karina -
27 December 2012 - 10:11
Ton Jansen:
Hi Jolanda,
Fantastisch resultaat, gefeliciteerd!! nu veilig naar beneden en dan sluit je in je hart een unieke ervaring.
Nog prettige dagen met het uitrusten daar en een behouden thuisvlucht naar je familie.
Met vriendelijke groet,
Ton -
02 Januari 2013 - 08:52
Hans:
Ha Jolanda,
Onwijs stoer dat je zover gekomen bent. Jammer dat de top er niet in zat maar zoals Confucius altijd zegt;
"De weg zelf is je bestemming."
Tot volgende week op 1 hoog bij Lijn1.
Hans
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
